«پارافیلی» مشکلات کنترل تکانه جنسی است که با تخیلات، امیال و رفتارهای مکرر جنسی متمرکز بر اشیاء، فعالیتها یا موقعیتهای غیرمعمولی مشخص میشود که برای دیگران از لحاظ جنسی محرک نیست. در اغلب موارد این اشیاء، فعالیتها یا موقعیتها برای اینکه افراد کارکرد جنسی داشته باشند، ضروریاند. امیال و رفتارهای فرد مبتلا به پارافیلی ممکن است باعث ناراحتی قابل توجه یا اختلال کارکرد شخصی، اجتماعی یا شغلی شود. فرد دچار پارافیلی را ممکن است «منحرف» بخوانند و این رفتارها ممکن است پیامدهای اجتماعی و قانونی وخیمی برای او داشته باشد.
پارافیلی یا انحراف جنسی انواع متعددی دارد و با رفتارهای متعددی ممکن است بروز کند؛ از جمله:
1 نمایشگری: نمایشگری با تخیلات، امیال یا رفتارهای شدید و برانگیزاننده جنسی مشخص میشود و شامل نشان دادن دستگاه تناسلی به یک فرد غریبه و بیخبر است. افراد دچار این مشکل، نیاز به غافلگیری، تکان دادن یا تاثیرگذاری بر طعمههای خود دارند. این عارضه معمولا محدود به
نشان دادن است و فرد بیش از این حد، آسیبرسانی انجام نمیدهد ولی در معرض مشکلات قانونی قرار خواهد گرفت. تماس واقعی جنسی با قربانی نادر است اما ممکن است فرد حین نمایشگری یا تخیل درباره آن به خودارضایی بپردازد.
2 یادگارپرستی (فتیشیسم): امیال جنسی فرد مبتلا به این مشکل بر اشیای غیرزنده متمرکز است. این فرد با پوشیدن یا لمس یک شیء به تحریک جنسی میرسد؛ برای مثال لباس، کفش زنانه،
لباس زیر زنانه و مانند آنها. فرد یادگارپرست ممکن است روابط با همسر را کنار بگذارد یا فعالیتهای جنسیاش را با این تمایلات ترکیب کند. وقتی شیء یادگار به کانون منفرد میل جنسی تبدیل میشود، فرد آمیزش جنسی با همسر را ترک میکند.
3 مالشگری: در فرد دچار این مشکل، کانون امیال جنسی، لمس یا مالش دستگاه تناسلی به بدن یک فرد ناآشنا و بیخبر است. در اغلب موارد، این رفتار را مردان در محیطهای شلوغ با زنان انجام میدهند. این عارضه نیز ممکن است برای فرد مبتلا مشکلات قانونی به دنبال داشته باشد.
4 پدوفیلی: افراد مبتلا به این عارضه تخیلات، امیال یا رفتارهایی شامل فعالیت جنسی غیرقانونی با بچههای بالغنشده (عموما 13 سال یا کمتر) دارند. این رفتارها ممکن است شامل طیفی از رفتار (از برهنهکردن تا تماس جنسی اجباری) باشد. برخی از پدوفیل ها عمل جنسی را فقط با کودکان انجام میدهند (پدوفیل انحصاری) و به بزرگسالان تمایل ندارند. برخی دیگر فقط با خانواده و بستگان نزدیک این کار را انجام میدهند (زنای با محارم). گاهی هم بچههای دیگر قربانی میشوند. پدوفیل های شکارچی ممکن است از زورگویی یا تهدید به افشا برای تداوم سوءاستفاده خود استفاده کنند. پزشکان و سایر کارکنان بهداشتی از لحاظ قانونی موظفند که چنین سوءاستفادههایی از افراد صغیر را گزارش کنند. این فعالیت نوعی تجاوز هم محسوب میشود و محکومیتهای سنگینی به دنبال دارد.